Toxic Boss สัญญาณอันตราย หัวหน้าจู้จี้ ลูกน้องลาออก ทำองค์กรพัง

การบริหารงานบุคคลเป็นศาสตร์และศิลป์ที่ละเอียดอ่อน ภาวะผู้นำมีหลายรูปแบบ แต่สไตล์หนึ่งที่มักถูกวิพากษ์วิจารณ์คือ การเป็นหัวหน้าที่ "จู้จี้จุกจิก" หัวหน้าประเภทนี้มักจะเข้มงวด คอยจับผิด สั่งงานละเอียดยิบ และต้องการรายงานความคืบหน้าตลอดเวลา แม้ว่าบางครั้งการใส่ใจในรายละเอียดอาจเป็นสิ่งจำเป็น แต่การจู้จี้มากเกินไปอาจส่งผลเสียต่อทีมและประสิทธิภาพการทำงานโดยรวมได้ บทความนี้จะสำรวจข้อดีข้อเสียของการมีหัวหน้าจู้จี้ พร้อมทั้งนำเสนอแนวทางในการสร้างสมดุลระหว่างการให้อิสระและการควบคุม เพื่อให้ผู้นำสามารถดึงศักยภาพของทีมออกมาได้อย่างเต็มที่

ผลกระทบด้านลบของการเป็นหัวหน้าจู้จี้

ลดทอนความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม การที่พนักงานไม่ได้รับอิสระในการคิดและทดลอง อาจทำให้เกิดความรู้สึกว่าถูกจำกัดและไม่กล้าเสนอไอเดียใหม่ๆ
 

บั่นทอนกำลังใจและความรู้สึกเป็นเจ้าของงาน เมื่อหัวหน้าคอยแต่จับผิดและสั่งให้ทำตามแนวทางของตนเอง พนักงานอาจรู้สึกว่าตนเองไม่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจ และขาดแรงจูงใจในการทำงาน

เพิ่มความเครียดและความกดดัน การถูกจับตามองตลอดเวลาอาจทำให้พนักงานรู้สึกเครียดและวิตกกังวล ซึ่งส่งผลเสียต่อสุขภาพกายและใจ

ลดประสิทธิภาพการทำงาน การที่ต้องเสียเวลาทำรายงานละเอียด หรือรอการอนุมัติในทุกขั้นตอน อาจทำให้กระบวนการทำงานล่าช้าและไม่คล่องตัว

นำไปสู่การลาออกของพนักงาน เมื่อพนักงานรู้สึกว่าไม่ได้รับการไว้วางใจและไม่สามารถเติบโตในหน้าที่การงานได้ พวกเขาอาจตัดสินใจลาออกเพื่อไปหาสภาพแวดล้อมการทำงานที่ดีกว่า

ข้อดีของการใส่ใจในรายละเอียด

ป้องกันข้อผิดพลาดร้ายแรง ในบางอุตสาหกรรม เช่น การบินหรือการแพทย์ ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ร้ายแรงได้ การที่หัวหน้าใส่ใจในรายละเอียดและตรวจสอบความถูกต้องอย่างถี่ถ้วนจึงเป็นสิ่งจำเป็น

รักษามาตรฐานคุณภาพ การที่หัวหน้ากำหนดมาตรฐานที่สูงและคอยตรวจสอบให้พนักงานปฏิบัติตาม อาจช่วยให้มั่นใจได้ว่าผลิตภัณฑ์หรือบริการมีคุณภาพสม่ำเสมอ

พัฒนาทักษะของพนักงาน การที่หัวหน้าให้คำแนะนำและข้อเสนอแนะอย่างละเอียด อาจช่วยให้พนักงานเรียนรู้และพัฒนาทักษะของตนเองได้

แนวทางการสร้างสมดุล

รู้จักมอบหมายงานให้เหมาะสมกับความสามารถของพนักงาน การมอบหมายงานที่ท้าทายแต่ไม่เกินความสามารถของพนักงาน จะช่วยให้พวกเขารู้สึกว่าได้รับความไว้วางใจและมีโอกาสในการพัฒนาตนเอง

กำหนดเป้าหมายที่ชัดเจนและวัดผลได้ การที่พนักงานเข้าใจเป้าหมายของงานและรู้ว่าจะถูกประเมินผลอย่างไร จะช่วยให้พวกเขาสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีความรับผิดชอบ

ให้อิสระในการทำงาน แต่ยังคงให้คำปรึกษาและสนับสนุน การเปิดโอกาสให้พนักงานได้ลองผิดลองถูกด้วยตนเอง จะช่วยให้พวกเขาสร้างสรรค์และเรียนรู้จากประสบการณ์ แต่หัวหน้าก็ควรพร้อมให้คำแนะนำเมื่อพวกเขาต้องการ

ให้ข้อเสนอแนะอย่างสร้างสรรค์ แทนที่จะตำหนิเมื่อเกิดข้อผิดพลาด หัวหน้าควรให้ข้อเสนอแนะที่ช่วยให้พนักงานเข้าใจสิ่งที่ผิดพลาดและรู้วิธีแก้ไข

สร้างบรรยากาศที่เปิดกว้างและส่งเสริมการสื่อสาร การที่พนักงานรู้สึกว่าสามารถแสดงความคิดเห็นและตั้งคำถามได้อย่างอิสระ จะช่วยให้เกิดการทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพ

กรณีศึกษา โรลันด์ บุช ซีอีโอของซีเมนส์

โรลันด์ บุช เป็นตัวอย่างของผู้นำที่ไม่จู้จี้จุกจิก แต่ให้อิสระแก่พนักงานในการทำงาน เขามีกฎเหล็กในการบริหารพนักงานกว่า 300,000 คนเพียงข้อเดียวคือ "อย่าจู้จี้จุกจิก"

บุชเชื่อว่าการให้อำนาจและความไว้วางใจจะส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์และความรับผิดชอบ เขาปล่อยให้พนักงานทำในสิ่งที่พวกเขาถนัดที่สุด และความรับผิดชอบจะมาพร้อมกับการให้อำนาจนั้นเอง

บุชเคยมีหัวหน้าที่ไว้วางใจให้เขาบริหารแผนกธุรกิจที่เขาไม่มีประสบการณ์ ซึ่งเป็นกุญแจสำคัญที่ช่วยให้เขาก้าวหน้าในอาชีพ เขามองว่าหัวหน้าแบบนั้นเป็นคนที่ให้ทั้งความท้าทายและให้พื้นที่ในการค้นหาบทบาทการทำงานที่แท้จริงแก่พนักงาน

การเป็นหัวหน้าที่ดีไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องอาศัยความเข้าใจในธรรมชาติของมนุษย์และความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ต่างๆ การจู้จี้จุกจิกอาจมีข้อดีในบางกรณี แต่โดยทั่วไปแล้ว การให้อิสระและความไว้วางใจแก่พนักงานจะส่งผลดีต่อความคิดสร้างสรรค์ ประสิทธิภาพ และความพึงพอใจในการทำงานมากกว่า ผู้นำที่ประสบความสำเร็จคือผู้ที่สามารถสร้างสมดุลระหว่างการควบคุมและการให้อิสระได้อย่างลงตัว เพื่อดึงศักยภาพของทีมออกมาได้อย่างเต็มที่ การเรียนรู้จากผู้นำที่ประสบความสำเร็จ เช่น โรลันด์ บุช และการนำแนวทางการบริหารที่ยืดหยุ่นมาปรับใช้ จะช่วยให้องค์กรสามารถเติบโตและก้าวหน้าต่อไปได้

อ้างอิง

กรุงเทพธุรกิจ