SHORT CUT
เปียงยางรุ่งเรืองมาก่อน ตอนกรุงโซลเป็นแค่บ้านนอก ย้อนอดีตเมืองหลวงเกาหลีก่อนที่จะตีตั๋วไปเที่ยว และเพราะเหตุใด ณ ป้ัจจุบันกลับตรงกันข้าม
เกาหลีเหนือเตรียมเปิดให้นักท่องเที่ยวบินระฟ้า สู่แดนโสมแดง หวังกระตุ้นเศรษฐกิจผ่านการท่องเที่ยว เดือนธันวาคมนี้
เล่นเอาบางคนที่มีความฝัน อยากท่องแดนลึกลับ หวังจับจองบินไปส่องสะหน่อยว่าแดนของท่านผู้นำคิมจะเป็นอย่างไร
การบินไปเกาหลีเหนือ หลายคนหวังได้ชมเมืองหลวงอย่างกรุงเปียงยางว่าจะโดดเด่นแค่ไหนเทียบเท่ากับเมืองหลวงของประเทศอื่นๆ หรือไม่
เพราะหากย้อนประวัติศาสตร์ไปดูนั้น พบว่าเปียงยางเคยเป็นเมืองหลวงของหลายราชวงศ์เกาหลีมาอย่างยาวนาน
SPRiNG พาไปรู้จักเปียงยางเมืองหลวงของเกาหลีเหนือ ที่เมื่อคืนรู้อดีตอาจบอกสมัยก่อนกรุงโซลก็แค่บ้านนอกเท่านั้นเอง
เปียงยางตั้งอยู่ในภาคตะวันตกตอนกลางของเกาหลีเหนือ นครนี้ตั้งอยู่บนที่ราบทางตะวันออกของอ่าวเกาหลีประมาณ 50 กิโลเมตร (31 ไมล์) แม่น้ำแทดงไหลไปทางตะวันตกเฉียงใต้ผ่านนครไปยังอ่าวเกาหลี ที่ราบเปียงยางเป็นหนึ่งในสองที่ราบขนาดใหญ่ในคาบสมุทรเกาหลีฝั่งตะวันตก
หากดูจากภูมิศาสตร์แล้วเป็นชัยภูมิที่เหมาะสมเพราะเมืองหลวงส่วนใหญ่ตั้งอยู่ที่ราบใกล้แม่น้ำและพื้นที่ราบที่ใช้สำหรับการเพาะปลูกเป็นสำคัญ
ฉะนั้นเปียงยางจึงเป็นเมืองหลวงสำคัญของหลายราชวงศ์ของเกาหลี ไม่ว่าจะเป็น
อาณาจักรโชซ็อนโบราณ (โกโชซ็อน) ซึ่งเป็นอาณาจักรแรกของเกาหลี ตามตำนานเชื่อว่า พระเจ้าทันกุนได้สร้างกำแพงนครหลวงขึ้น ชื่อของเมืองแห่งนี้คือ วังกอมซอง ซึ่งต่อมาเมืองแห่งนี้ก็คือ เปียงยาง เมืองหลวงก่อนการกำเนิดพุทธศาสนาด้วยซ้ำ
ในบันทึกของแคว้นฉี สมัยราชวงศ์โจวอาณาจักรจีนโบราณเพื่อนบ้านของเกาหลี มีบันทึกถึงการติดต่อระหว่างแคว้นฉีและชาวโคโชซ็อน อาณาจักรแห่งนี้ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามระหว่างทะเลป๋อไห่กับโคโชซอน และยังปรากฏอีกว่าในระหว่างเกิดสงครามระหว่างรัฐขึ้นในจีนปลายสมัยราชวงศ์โจว ช่วงระหว่าง พ.ศ. 68 ถึง พ.ศ. 322 คนจากแคว้นเอี๋ยนที่เป็นเขตติดต่อกันกับโคโชซ็อน ก็อพยพหลั่งไหลทะลักเข้าไปในโคโจซ็อนอย่างมากมายด้วยเช่นกัน
นักประวัติศาสตร์หลายคนจึงถือว่าเปียงยางเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของเกาหลีอีกด้วย
เมื่ออิทธิพลของราชวงศ์ฮั่นในจีนเสื่อมลง ดินแดนเกาหลีในขณะนั้นแบ่งเป็น 3 อาณาจักรด้วยที่โดดเด่นขึ้นมาคือ
อาณาจักรโกคูรยอ ทางภาคเหนือ เผ่าโกครูยอเริ่มเข้มแข็งมากขึ้นเมื่อราชวงศ์ฮั่นของจีนล่มสลาย และสามารถขยายอำนาจเข้ายึดครองมณฑลนังนังจากจีนได้เมื่อ พ.ศ. 856
ทางใต้ของคาบสมุทรเกาหลีเกิออาณาจักรใหม่ๆ ที่เป็นรูปร่างอย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็น อาณาจักรแพกเจ ชนเผ่าแพกเจซึ่งเป็นเผ่าย่อยของเผ่าพูยอที่อพยพลงใต้ เข้ายึดครองอาณาจักรอื่นรวมทั้งอาณาจักรเดิมของเผ่าฮั่น ตั้งเป็นอาณาจักรเมื่อ พ.ศ. 777
และอาณาจักรชิลลา อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของคาบสมุทรเกาหลี พัฒนาขึ้นจากเผ่าซาโร แต่อาณาจักรนี้ไม่เข้มแข็งมากนักในช่วงต้น ดำเนินนโยบายเป็นมิตรกับอาณาจักรโกคูรยอตลอดจนกระทั่งหลังสงครามระหว่างอาณาจักรโกคูรยอกับแพกเจ อาณาจักรชิลลาจึงเข้มแข็งขึ้นเป็นลำดับ จนสามารถยึดครองลุ่มแม่น้ำฮั่นและลุ่มแม่น้ำนักดงจากอาณาจักรแพกเจได้
เปียงยางเองก็เป็นเมืองสำคัญของโกคูรยอเป็นเมืองหลวงต่อจาก ชลบน (37 ก่อนคริสตกาล–ค.ศ. 3) กุงแน (ค.ศ. 3–427) เปียงยาง (ค.ศ. 427–668) ตามลำดับ
ฉะนั้นเราอาจพูดได้ว่าความเจริญของอาณาจักรเกาหลีมักกระจุกตัวอยู่ที่ภาคเหนือที่ได้รับอิทธิพลจากจีนอู่อารยธรรมของเอเชีย แน่นอนว่าเมืองเปียงยางจึงรุ่งเรืองอย่างมากจากการเป็นเมืองหลวงของหลายราชวงศ์เกาหลีและอยู่ใกล้กับอู่อารยธรรมอย่างจีน
กระนั้นความสำคัญของเปียงยางพึ่งจะลดบทบาทลงในยุคหลัง ภายหลังที่จีนราชวงศ์ถึงเข้มแข็งจนถึงยุคราชวงศ์ชิงพื้นที่ทางตอนเหนือของเกาหลีมักถูกจีน มองโกล และแมนจูรุกรานอยู่บ่อยครั้ง เมืองหลวงของเกาหลีจึงต้องเขยิบลงสู่ภาคใต้
ขณะเดียวกันอาณาจักรเกาหลีรวมเป็นหนึ่งได้ในยุคหลังๆ เนื่องมาจากอาณาจักรทางใต้เป็นคนรวบรวมแผ่นดิน ไม่ว่าจะเป็นชิลลา หรือโชซ็อน ทำให้เปียงยางถูกลดบทบาทลง
อย่างเช่นในยุคอาณาจักรชิลลารวมดินแดน คย็องจู ทางตอนใต้ได้กลายเป็นเมืองหลวงแห่งใหม่และศูนย์กลางอำนาจของรัฐ
หรือพอมาในสมัยโชซ็อน กรุงโซล จากเมืองบ้านนอกห่างไกลความเจริญจึงกลายเป็นเมืองหลวงศูนย์กลางอำนาจและความเจริญของคาบสมุทรแทน
หลังจากนั้นเมื่อเกาหลีได้รับเอกราชจากญี่ปุ่น ได้มีการแบ่งประเทศเป็นเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ เกาหลีใต้เองปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยเน้นเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ความร่ำรวยและความเจริญจึงมาสู่เมืองหลวงอย่างกรุงโซล
ขณะที่เปียงยางกลายเป็นเมืองหลวงของเกาหลีเหนือที่ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์แบบตระกูลคิม กลายเป็นเมืองที่เหมือนถูกหยุดเอาไว้ ไม่ได้หวือหวาอย่างเช่นกรุงโซล
อาจพูดได้ว่าครั้งหนึ่งนั้นเปียงยางเคยเป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่ รวมความรุ่งเรืองของหลายราชวงศ์เกาหลีเอาไว้ เคยเป็นเมืองเบอร์หนึ่งในคาบสมุทรเกาหลีมาก่อน แต่ในเวลาต่อมาเมื่อสงครามลามมาถึงเมืองนี้จึงค่อยๆ ลดบทบาทลง และโซลเมืองบ้านนอกในยุคเปียงยางรุ่งเรืองกลับกลายเป็นเมืองอันดับ 1 แทนนั่นเอง
อ้างอิง