SHORT CUT
เดิมที เมื่อผึ้งค้นพบแหล่งน้ำ หรืออาหาร พวกมันจะสื่อสารให้ตัวอื่น ๆ รู้ ถ้าระยะทางไม่เกิน 100 เมตร พวกมันจะ ‘เต้นรำเป็นวงกลม’
สิ่งแรก ๆ ที่อาจแว๊บเข้ามาในหัวคือภาพยนตร์เรื่อง Ant-man แต่นี่ไม่ใช่เรื่องราวเกี่ยวกับ ‘มด’ แต่เป็นการทดลองของนักวิทยาศาสตร์ที่ทำวิจัยเรื่อง ‘ผึ้ง’ ด้วยวิธีติด QR Code ให้ผึ้งทั้งหมด 30,000 ตัว เพื่อดูว่าผึ้งเดินทางออกจากรางไกลแค่ไหน มีวงจรชีวิตอย่างไร
เดิมที นักวิทยาศาสตร์พบว่าเมื่อผึ้งค้นพบแหล่งน้ำ หรืออาหาร พวกมันจะสื่อสารให้ตัวอื่น ๆ รู้ ถ้าระยะทางไม่เกิน 100 เมตร พวกมันจะ ‘เต้นรำเป็นวงกลม’ ซึ่งบอกแค่ระยะ แต่ไม่บอกทิศทาง
แต่ถ้าระยะทางเกิน 100 เมตร ผึ้งจะเต้นแบบส่ายท้อง หรือ เต้นรำเป็นวงกลม ศัพย์อย่างฝรั่งเขาเรียก waggle dance ซึ่งบอกทั้งทิศทาง ระยะทาง และปริมาณอาหาร
ปัญหาคือวิธีการนี้อาศัยการสังเกตของมนุษย์ ซึ่งสูบกินเวลาสังเกตเป็นร่วมชั่วโมง และอาจนานถึงสองสัปดาห์ เหตุฉะนี้ มาร์การิตา โลเปซ-อูริเบ (Margarita López-Uribe) จากมหาวิทยาลัยเพนน์สเตต จึงทดลองหาวิธีใหม่ที่จะเก็บข้อมูลจากผึ้งได้มากขึ้น ทั้งในแง่ปริมาณ และเวลา
นักวิจัยทดลองด้วยการติดเครื่องสแกนไว้บริเวณเหนือรังผึ้ง จากนั้น ใช้กาวธรรมชาติติดกับกระดาษ ที่มี QR Code ไว้บนหลังผึ้ง หลักการทำงานคือ ทุกครั้งที่ผึ้นบินเข้า-ออกรัง เครื่องสแกนจะบันทึกข้อมูล อาทิ วัน เวลา อุณหภูมิ และระยาง
การทดลองครั้งนี้ ใช้งบประมาณราว 1,500 ดอลลาร์สหรัฐต่อ 1 รัง หรือประมาณ 50,835 บาท โดยทีมนักวิจัยได้ไปเยี่ยมชมรังผึ้ง 6 แห่งทุก ๆ สองสัปดาห์ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ จนถึงฤดูร้อน หลังจบการทดลอง นักวิจัยพบว่า ติด QR Code ให้ผึ้ง 32,000 ตัว
รับชมวิดีโอพฤติกรรมของผึ้งได้ที่นี่
ที่มา: Pop Science
ข่าวที่เกี่ยวข้อง