ค้นพบ เสียงเพรียกจากอวกาศ chorus waves ไกลจากโลก 1.6 แสนกิโลเมตร

ทีมวิจัยนานาชาติที่นำโดยนักวิทยาศาสตร์ของจีน ค้นพบ คลื่นคอรัส (chorus waves) ที่อยู่ห่างจากโลกมากกว่า 1.6 แสนกิโลเมตร ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ทางอวกาศที่เคยเชื่อว่าเกิดขึ้นเฉพาะใกล้กับบริเวณสนามแม่เหล็กขั้วคู่ของโลก โดยเรื่องราวนี้ได้รับการตีพิมพ์เป็น บทความการศึกษาที่เผยแพร่ในวารสารเนเจอร์ (Nature) 

หลิวเฉิงหมิง ผู้เชี่ยวชาญจากมหาวิทยาลัยเป่ยหาง เปิดเผยว่า สังเกตเห็นคลื่นคอรัสย่านความถี่ต่ำกว่า 100 เฮิรตซ์ และเมื่อแปลงคลื่นคอรัสเหล่านี้ออกมาเป็นเสียง ได้ยิน "เสียงจากในอวกาศ" ที่คล้ายคลึงกับเสียงนกร้อง

สนามแม่เหล็กของโลกแผ่ขยายออกไปสู่อวกาศเป็นอย่างมาก เมื่ออนุภาคที่มีประจุในจักรวาลผ่านสนามแม่เหล็ก พวกมันสามารถกระตุ้นคลื่นคอรัส หรือคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีลักษณะความถี่คล้ายเสียงนกร้องยามเช้า

คลื่นคอรัส ได้รับความสนใจในแวดวงการวิจัยฟิสิกส์อวกาศ เนื่องจากเป็นหนึ่งในความผันผวนของแม่เหล็กไฟฟ้าที่รุนแรงที่สุดในอวกาศ โดยก่อนหน้านี้มีความเชื่ออย่างแพร่หลายว่าคลื่นชนิดนี้เกิดขึ้นใกล้กับบริเวณสนามแม่เหล็กขั้วคู่ของโลกเท่านั้น

Chorus waves คอรัส เวฟ คืออะไร ?

Chorus waves เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (electromagnetic waves) ที่เกิดขึ้นในพลาสมาในบรรยากาศชั้น magnetosphere ของโลก หรือในสนามแม่เหล็กของดาวเคราะห์อื่นๆ คลื่นเหล่านี้อยู่ในช่วงความถี่วิทยุ (VLF: Very Low Frequency) และมักเกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ที่เรียกว่า Aurora หรือแสงเหนือ-แสงใต้

คลื่นชนิดนี้ถูกเรียกว่า "chorus" เพราะเมื่อบันทึกเสียงคลื่นในรูปแบบคลื่นเสียง จะฟังดูคล้ายเสียงนกร้องประสานเสียง นอกจากนี้ Chorus waves ยังมีบทบาทสำคัญในการเร่งอนุภาคพลังงานสูง เช่น อิเล็กตรอนในชั้นรังสีแวนอัลเลน (Van Allen Belts) ซึ่งมีผลต่อการรบกวนระบบสื่อสารและดาวเทียมในอวกาศ

ทีมงานซึ่งประกอบด้วยนักวิจัยจากจีน สหรัฐฯ และสวีเดน วิเคราะห์ข้อมูลจำนวนมหาศาลที่รวบรวมโดยภารกิจสนามแม่เหล็กโลกหลายระดับ (Magnetospheric Multiscale Mission) ซึ่งเป็นภารกิจสำรวจพื้นที่ระหว่างดวงอาทิตย์และโลก โดยพวกเขาค้นพบคลื่นคอรัสที่อยู่ห่างจากโลกมากกว่า 1.6 แสนกิโลเมตร และให้คำอธิบายทางทฤษฎีว่าปฏิสัมพันธ์ระหว่างคลื่นและอนุภาคแบบไม่เชิงเส้นเป็นต้นตอของปรากฏการณ์ดังกล่าว

ความสำคัญของคลื่นคอรัส 

คลื่นคอรัส มีบทบาทสำคัญในการทำความเข้าใจคำถามพื้นฐานในอวกาศและมีผลกระทบเชิงปฏิบัติที่กว้างขวาง โดยเป็นกุญแจสำคัญในการเร่งอิเล็กตรอนพลังงานสูงในแถบรังสีของโลก และการสร้างแสงเหนือกระพริบในบริเวณขั้วโลก อีกทั้งสามารถส่งอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศในอวกาศ ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อการดำเนินงานอย่างเสถียรของยานอวกาศและสุขภาพของนักบินอวกาศ

การศึกษาทิ้งท้ายว่าผลการค้นพบเหล่านี้ให้การสนับสนุนทางทฤษฎีที่สำคัญสำหรับการจำลองและการพยากรณ์สภาพอากาศในอวกาศอย่างแม่นยำ

ที่มา : xinhuathai