เป็นทั้งช่างภาพ และเด็กเข็นดอกไม้ ในคนเดียว | สำเร็จสุข | EP.146
เข็นดอกไม้เป็นงานหลัก กดชัตเตอร์เป็นงานรอง แต่ฝีมือไม่เป็ฯสองรองใคน จากความชื่นชอบแต่ไม่ทิ้งการเรียนรู้จนกลายมาเป็นอาชีพเสริม
เข็นดอกไม้เป็นงานหลัก กดชัตเตอร์เป็นงานรอง
จากที่เกริ่นมาเป็ฯ 2 อาชีพที่ไม่น่าจะอยู่รวมกันได้ งานหนึงต้องใช้แรงกาย แต่อีกงานนึงต้องใช้แรงใจ(จินตนาการ)
"กอล์ฟ" เด็กเข็นดอกไม้จากปากคลองตลาด ผู้ดิ้นรน ดั้นด้น จนเป็นช่างภาพอาชีพ ฝึกเองลองเอง ชัดเจนในสิ่งที่รัก แม้มือในวันนี้จับกล้องแพงๆ แต่เขาก็ไม่เคยปล่อยมันจากรถเข็นดอกไม้เช่นกัน
จากที่ทีมงานได้ไปพบคุณกอล์ฟ แรกเห็นถึงอุปกรณ์ที่อยู่ในมือก็ต่างอุทานว่า "นี่ไม่ใช่เล่นๆแล้ว" จากบรรยากาศโดยรอบที่หลายคนคุ้นชินอย่าง "ปากคลองตลาด" จะมีชายคนนึงเดินถือกล้องถ่ายรูป มองผ่านอาจดูเหมือนนักท่องเที่ยวแต่แล้ว เค้าคนเดียวกันนี้ ก็แปลงร่างใส่ผ้ากันเปื้อนละมือจากกล้องแล้วมาจับรถเข็นตามออเดอร์ของลูกค้า
จุดเริ่มต้นของ 2 อาชีพ ที่ดูอาจจะไม่เข้ากันมีจุดเริ่มต้นมาจากความชื่นชอบ
"อาชีพเข็นดอกไม้เริ่มตั้งแต่ช่วงเรียน ตอนนั้นเรียนไม่จบแต่เรารู้สึกว่าต้องทำงานก็รู้จักกับเถ่าแก่ก็เลยขอเขามาทำตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว ช่วงที่ทำงานอยู่ตรงนี้มีนักท่องเที่ยวต่างชาติสะพายกล้องมาถ่าย เราคิดว่าวันนึงจะต้องมีกล้องแบบนี้ เพราะเราเองก็ชอบถ่ายรูปเคยมีกล้องเล็กๆติดตัวแล้วรู้สึกมีความสุขเวลาได้ถ่าย"
อุปกรณ์แพง แต่ค่าแรงสวนทาง
"ที่ผมยังทำ 2 งานพร้อมๆกันก็เพราะว่าผมไม่มั่นใจว่าลูกค้าจะชอบงานของผมหรือเปล่า แล้ววงการช่างภาพก็มีการแข่งขันที่สูงมาก แต่สำหรับการเข็นดอกไม้ที่ปากคลองตลาดนั้น มันเป็นอาชีพที่เราได้เงินแน่ และลูกค้าไว้ใจเราแล้ว จะบอกว่าเราเก่งเลยก็ได้ เราจึงมั่นใจที่จะไม่ปล่อยอาชีพนี้"
"สำหรับการถ่ายภาพถ้าสุดท้ายเราไม่ได้หากินกับมัน ขอแค่ในช่วงเวลาว่างได้ยกกล้องขึ้นมาถ่ายบ้างแค่นั้นก็โอเค"
ขอขบคุณความสุขจาก คุณสุเมธ บุญส่ง ช่างภาพ / เด็กเข็นดอกไม้
ติดตามความสำเร็จในรูปแบบต่างๆ ของมนุษย์ ที่สร้าง “ความสุข” ได้ในแบบที่ไม่เหมือนใคร.. ทุกวันเสาร์ @SPRiNG
