นักวิจัยเผย "รอยเลื่อนสะกาย" ไม่กระทบไทยมากนัก แต่อนาคต อาจแรงได้ถึง 8.0

ในฐานะนักวิจัยชุดโครงการลดภัยพิบัติจากแผ่นดินไหว ภายใต้การสนับสนุนของกองทุนส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม เปิดเผยว่า จากข้อมูลที่ได้รับ คาดว่าธรณีพิบัติครั้งนี้เป็นแผ่นดินไหวที่เกิดจากรอยเลื่อนสะกาย

ในส่วนที่อยู่นอกฝั่งตอนใต้ของประเทศเมียนมา โดยแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นมีขนาด 6.0 ถือว่าเป็นแผ่นดินไหวขนาดปานกลาง แต่เนื่องจากเกิดที่ระดับความลึกเพียง 10 กิโลเมตร ซึ่งไม่ลึกมาก จึงอาจส่งผลกระทบต่ออาคารและโครงสร้างได้

ข่าวที่เกี่ยวข้อง : 

• เปิดสถิติ “แผ่นดินไหว” อ่าวเบงกอล รอบ 5 ปีย้อนหลัง รวมทั้งสิ้น 28 ครั้ง !!
• “วิธีรับมือแผ่นดินไหว” ข้อปฏิบัติให้ปลอดภัยจากภัยแผ่นดินไหว ทำอย่างไร ?
• "แผ่นดินไหว" เมียนมา ขนาด 6.0 สะเทือนไทย ยังไม่พบความเสียหาย

สำหรับประเทศไทย ตรวจพบการสั่นไหวของอาคารสูงในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล เช่น ปทุมธานี จนผู้อยู่อาศัยรู้สึกได้ ซึ่งวิเคราะห์ได้ว่าอาจเกิดจากปัจจัยต่าง ๆ เช่น 

1.แผ่นดินไหวเกิดขึ้นในระดับไม่ลึก 
2.ระยะห่างระหว่างจุดเกิดเหตุจนถึงกรุงเทพฯ ประมาณ 400-500 กิโลเมตร 
3.สภาพชั้นดินของกรุงเทพฯ และปริมณฑล เป็นชั้นดินเหนียวอ่อน สามารถขยายคลื่นแผ่นดินไหวให้รุนแรงขึ้น 
4.เกิดการกำทอน หรือการสั่นพ้องระหว่างโครงสร้างกับชั้นดิน โดยเฉพาะอาคารสูง จึงเกิดการสั่นสะเทือนมากกว่าอาคารเตี้ย

อย่างไรก็ตาม แผ่นดินไหวครั้งนี้มีขนาดไม่ใหญ่มาก จึงไม่น่าส่งผลกระทบให้โครงสร้างอาคารเสียหายรุนแรง แต่เจ้าของอาคารก็ไม่ควรประมาท หากตรวจพบรอยร้าวหรือการกะเทาะของปูน ซึ่งเป็นสัญญานเตือนภัย ก็ควรให้วิศวกรเข้ามาตรวจสอบในรายละเอียดต่อไป 

ส่วนในอนาคตข้างหน้านั้น "รอยเลื่อนสะกาย" อาจสร้างความรุนแรงได้ถึงระดับ 8.0 ซึ่งเป็นระดับที่รุนแรงมาก อาจทำให้โครงสร้างเสียหายมากกว่านี้หลายเท่า จึงต้องเตรียมการโครงสร้างอาคารให้รับมือการสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหวได้ 

ศ.ดร.อมร กล่าวด้วยว่า ในแง่ของกฎหมายควบคุมอาคาร มีกฎกระทรวงฯ ปี 2550 และปรับปรุงปี 2564 บังคับให้อาคารต้องออกแบบให้ต้านแผ่นดินไหว แต่ถ้าเป็นอาคารเก่าที่ก่อสร้างก่อนปี 2550 จะมีความเสี่ยงมากกว่า เนื่องจากก่อสร้างมาก่อนที่กฎหมายมีผลบังคับใช้

ดังนั้นเพื่อความไม่ประมาท เจ้าของอาคารเก่าจึงควรจัดหาวิศวกรประเมินและเสริมความแข็งแรงอาคารเพื่อรองรับแผ่นดินไหวที่อาจจะรุนแรงกว่านี้ในอนาคต