อิงฟ้า วราหะ เล่าอดีตชีวิตสุดลำบาก หมดกำลังใจท้อหนักเคยคิดสั้นฆ่าตัวตาย

อิงฟ้า วราหะ เจ้าของตำแหน่ง มิสแกรนด์ไทยแลนด์ 2022 และแฮชแท็ก #อิงฟ้ามหาชน ที่ชีวิตวันนี้ชีวิตพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือและเป็นนางงามฟีเวอร์ที่สร้างปรากฎการณ์ใหม่ๆ ให้วงการนางงามอย่างมากมาย

แต่ชีวิตของ อิงฟ้า กว่าจะเดินทางมาถึงวันนี้หลายคนไม่เคยรู้ว่าเธอเคยอยู่ในจุดที่ลำบากไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อข้าวกิน และ สูญเสียคุณพ่อเสาหลักของครอบครัวที่ทำเอาชีวิตเครียดหนักถึงขั้นคิดฆ่าตัวตาย โดยเธอได้เปิดใจเล่าชีวิตสุดรันทดทั้งหมดผ่านทางรายการ คุยแซ่บshow ทางช่องวัน 31

ตอนนี้ชีวิตเปลี่ยนไปแค่ไหน?

อิงฟ้า : "หน้ามือเป็นหลังมือเลย จากคนที่ว่างงานมาเยอะในช่วงโควิด ตอนนี้ก็กลายเป็นว่างานแน่นเลย" 

ตอนนี้มีพ่อยก แม่ยก สายเปย์มาก ได้อะไรมาบ้าง?

อิงฟ้า : "หลักๆ ก็เป็นพวงมาลัยที่เราออกคอนเสิร์ต มีทองคำ" 

รู้สึกยังไงมีคนมาเปย์ให้เราเยอะขนาดนี้?

อิงฟ้า : "มันเกินความคาดหมายมากๆ หนูไม่คิดว่าตัวเองจะมาอยู่จุดนี้ได้เหมือนกัน เราไม่คิดว่าคนที่เขารัก เขาจะซัพพอร์ตเรามากขนาดนี้ มันเยอะมากจริงๆ" 

 

อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง

อิงฟ้า วราหะ สร้างปรากฎการณ์บัตรคอนเสิร์ต 5000 ที่นั่ง Sold Out ใน 30 นาที

ประวัติ อิงฟ้า วราหะ จากหมอทำขวัญนาค สู่ผู้ครองมงกุฎ มิสแกรนด์ไทยแลนด์ 2022

ย้อนไปช่วงประกวด มีช่วงแอบท้อ?

อิงฟ้า : "เยอะมากค่ะ เพราะว่าการเก็บตัวมันค่อนข้างที่จะเหนื่อย ช่วงระยะเวลาการเก็บตัวมันก็จะมีกลุ่มแฟนนางงามที่เขาจะคอยแบบนู่นนี่นั่น ซึ่งนางงามทุกคนก็จะรับรู้ตลอด บางทีเราจะเจอกระแสดราม่า นู่นนี่นั่น มันก็จะทำให้เราเหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ ช่วงที่เราท้อก็มี ก็มีหลายคนที่เป็นเหมือนกัน" 

อะไรที่ทำให้สู้แล้วผ่านตรงนั้นมาได้?

อิงฟ้า : "ก็ถามตัวเองว่าเรามาอยู่ตรงนี้เพราะอะไร เรามีเป้าหมายของเราชัดเจนว่าเราอยากจะเปลี่ยนแปลงชีวิตเราต่อยอดชีวิตครอบครัวของเราให้ดีขึ้น ก็ต้องสู้ กำลังใจจากด้อมก็สำคัญมาก ส่วนใหญ่ด้อมหนูจะไม่ใช่แฟนนางงามตั้งแต่แรกเริ่ม 

มาจากกลุ่มร้องเพลง การทำขวัญนาค หรือว่าคนที่มาจากกระแสการจิ้น หรือว่าการที่เรามีจุดยืนของเรื่อง LGBTQ เขาก็จะมาตามเราตรงนี้ เขาจะไม่เข้าใจบริบทของนางงามว่ามันจะต้องมีดราม่าเยอะขนาดนี้เลยเหรอเป็นกำลังใจให้น้องนะ มันก็เลยเกิดแรงซัพพอร์ตที่มันค่อนข้างมาก" 

คุ้มค่าไหมกับการที่น้องต้องเหนื่อยแล้วมาถึงจุดนี้?

อิงฟ้า : "คุ้ม หายเหนื่อยเลยค่ะ วันที่ได้มงฯ คือไม่เล่นโซเชียลอะไรเลย นอน อิ่มแล้วก็หลับเลย หายเหนื่อย"

 

กว่าจะสำเร็จแบบนี้เห็นว่าครอบครัวต้องย้ายถิ่นฐานค่อนข้างเยอะ?

อิงฟ้า : "เหมือนโดนคำสาป เวลาอยู่ที่ไหนไม่เคยเกิน 3 ปี หนูต้องย้ายตลอด ตั้งแต่เด็กก็อยู่อุทัย ย้ายไปศรีสะเกษศรีสะเกษ กลับมาอุทัย อุทัยกลับมาสุพรรณ สุพรรณไปราชบุรี ราชบุรีกลับมาอุทัย อุทัยกลับมากรุงเทพฯ อย่างนี้" 

เคยถามครอบครัวไหม ทำไมเราต้องย้ายบ้านบ่อยขนาดนี้?

อิงฟ้า : "มันจะมีคำตอบในแต่ละปีเลย เหมือนพ่อหนูด้วยความที่เขาเป็นศิลปิน เขาจะค่อนข้างที่แบบถ้าเราอยู่ตรงนี้แล้วไม่โอเค ไม่รุ่ง เราย้ายกันดูไหม เพราะเราก็ไม่ได้มีสมบัติติดตัวอะไรกันอยู่แล้ว" 

เห็นว่าบางช่วงครอบครัวไม่มีเงินก็มี ไม่มีเงินซื้อข้าวกินก็เคยเกิดขึ้น?

อิงฟ้า : "มีค่ะ ตอนนั้นจำได้ขึ้นใจเลย ตอนนั้นอยู่ที่สุพรรณ มีข้าวแต่เราไม่มีเงินที่จะไปซื้อกับข้าวกิน เพราะเหมือนว่าเงินมันหมุนไม่ทัน เราก็เดินออกไปเด็ดผักบุ้งที่มันอยู่ตามคลอง เด็ดมาก็มาผัดกินกันในครอบครัว ตอนนั้นหนูไม่ได้รู้สึกซีเรียสอะไร เพราะว่าเรารู้ว่าถ้าแม่ทำกับข้าวนั่นคืออร่อยแล้ว" 

ช่วงหนึ่งที่รู้สึกถึงความลำบาก เพราะคุณพ่อป่วย?

อิงฟ้า : "เราไม่รู้มาก่อนเลย เพราะอาจจะด้วยความที่เรายากจนกันด้วย เวลาเป็นอะไรคุณพ่อก็จะไม่บอก กลัวว่าต้องไปรักษา ก็ต้องเปลืองเงิน จะเป็นคนที่เก็บอาการเก่งมาก เก็บรักษาความเจ็บปวดมาตลอด จนมีอยู่วันหนึ่งที่เขาเริ่มผอมลงๆ ครอบครัวก็เริ่มสังเกตแล้วว่าแปลกๆ แล้วเขาก็ปวดท้องหนักมาก เรารู้สึกว่าไม่ได้แล้ว ต้องไปตรวจ พอไปตรวจคุณหมอก็ถามว่าไปอยู่ไหนมา ทำไมเพิ่งมาตรวจนี่คือเข้าขั้นระยะที่ 4 แล้ว" 

คุณพ่อป่วยเป็นอะไร?

อิงฟ้า : "มะเร็งตับ ด้วยตอนที่เป็นศิลปิน ช่วงที่เขาวัยรุ่น เขาดื่มเหล้า ดูดบุหรี่บ่อย" 

หลังจากที่เรารู้มีเวลาทำใจนานแค่ไหน?

อิงฟ้า : "คุณหมอแจ้ง ถ้ากำลังใจดี เต็มที่ก็ 4 เดือน เขาก็สู้ของเขาเต็มที่มากๆ ก็ 4 เดือนจริงๆ" 

ครอบครัวเรามีกันกี่คน?

อิงฟ้า : "ปกติจะอยู่กัน 5 คน มีคุณพ่อ คุณแม่ พี่สาว 2 คนแล้วก็ฟ้า มีลูกสาวทั้งหมด 5 คน" 

ขาดหัวหน้าครอบครัว ขาดกำลังหลัก หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง?

อิงฟ้า : "ก็แตกแขนงออกไปหมดเลย หลังจากที่คุณพ่อเสีย คุณแม่ก็ขอไปบวชประมาณ 2 ปี ตัวฟ้าเองก็ย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพ พี่คนกลางทำงานอยู่ที่กรุงเทพ แต่ว่าเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน พี่คนโตแต่งงานมีครอบครัว มีลูก อยู่ที่ราชบุรี" 

ทราบว่าเคยเช่าห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ เล็กกว่าห้องน้ำ?

อิงฟ้า : "ใช่ค่ะ ตอนนั้นหนูอยู่ที่สุพรรณ จะอยู่กัน 4 คนพี่คนกลางอยู่กับคุณย่า ก็จะมีพี่คนโต พ่อแม่ แล้วก็ฟ้า ซึ่งห้องมันเล็กมาก ทุกวันนี้หนูกลับไปดูห้องเช่านี้ยังอยู่นะคะ ก็ยังเกิดคำถามกับตัวเองว่า ณ ตอนนั้นเราอยู่กันได้ยังไง แต่ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกว่าแคบ" 

ก่อนคุณพ่อจะเสียมีความใฝ่ฝันและมุ่งมั่นมากๆ อยากให้อิงฟ้าเป็นนักร้อง แต่ช่วงที่เซ็นสัญญาคุณพ่อไม่สบายแล้วก็เสียชีวิต?

อิงฟ้า : "เราก็จะรับรู้มาตลอดตั้งแต่เด็กว่าเขาสนับสนุนเราในเรื่องของการร้องเพลง ความฝันของเขาแน่นอนคืออยากเห็นเราเป็นศิลปินเต็มรูปแบบ ณ ตอนนั้นก็เหมือนมีเรื่องบังเอิญจริงๆ ที่มีค่ายเพลงติดต่อเรามาในช่วงที่คุณพ่อรักษาตัวอยู่เป็นระยะที่4 ประมาณเดือนที่3 ที่4  

เราก็ไป จุดประสงค์ของเราตอนนั้นอยากจะเอาความฝันของพ่อให้สำเร็จ เพราะเราคิดว่านี่แหละคือกำลังใจที่ดีที่สุด เผื่อเป็นปาฏิหาริย์ บอกพ่อต้องหายนะ เราจะได้ไปอยู่กรุงเทพด้วยกัน พอหลังจากที่เราเซ็นสัญญาเสร็จปุ๊บ กลับมาไม่นานคุณพ่อก็เสียชีวิต" 

ชีวิตกำลังมีแสงสว่าง แล้วเสาหลักก็จากไป ตอนนั้นชีวิตเป๋ไปขนาดไหน?

อิงฟ้า : "เป๋มากค่ะ ร้องไห้แทบทุกวัน ทำใจไม่ได้เลย" 

ตอนนี้เราสำเร็จแล้ว เคยพูดไหม พ่อหนูทำได้แล้ว?

อิงฟ้า : "เคยค่ะ จริงๆ ก็คิดว่าเขาน่าจะรับรู้ได้ตลอดอยู่แล้ว" 

ตอนนี้อยากบอกอะไรคุณพ่อ?

อิงฟ้า : "อยากบอกว่าไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว ตอนนี้สำเร็จทุกอย่างแล้ว ในเรื่องของคุณแม่ ครอบครัวตอนนี้ทุกอย่างลงตัวหมดแล้ว" 

ช่วงลำบากมาก อยู่ห้องเช่าเล็ก เงินไม่มี คุณแม่เริ่มป่วยเป็นเบาหวาน ไม่มีเงินพาคุณแม่ไปหาหมอเลย?

อิงฟ้า : "ใช่ค่ะ มันมีช่วงหนึ่งที่เราออกมาทำงานด้วยตัวเอง คุณแม่จะป่วยเป็นเบาหวาน ความดัน หัวใจ หลายโรครุมเร้า เขาต้องไปตรวจเช็กร่างกายตลอดทุกเดือน จะมีช่วงนึงที่เขาขอค่ารถไป ซึ่งเราก็เงินไม่พอจะทำยังไงก็มีช่วงที่หนักหน่วงอยู่พอสมควร" 

อิงฟ้ามีช่วงที่หมดกำลังใจ ถึงขั้นไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้?

อิงฟ้า : "ใช่ค่ะ ก็คิดสั้นค่อนข้างที่จะบ่อยเหมือนกัน เหมือนกับว่าเรามองข้ามความเจ็บปวดยังไม่ได้ แค่กลัวว่าถ้าสมมติเราทำแล้วเราไม่ตายเนี่ย คนข้างหลังเราจะเดือดร้อน คิดแค่นั้น แต่ตอนช่วงที่เราคิดสั้น ณ โมเมนต์ตอนนั้น ไม่ดีนะคะไม่ควรทำ 

เหมือนเราคิดว่าชีวิตเราวนลูปอยู่แค่ตื่นมา ทำงาน แล้วก็นอน แล้วมันก็มีเรื่องทำให้กดดันแล้วเครียดทุกวันเราเลยรู้สึกว่าเราอยากหยุดไว้แค่นี้แล้วกัน ไม่อยากมีลมหายใจต่อแล้ว"