ร้อยวันหลังบีบแตร “ตะวัน-แฟรงค์”อยู่ตรงไหนในกระบวนการยุติธรรมไทย?

ตะวัน-ทานตะวัน ตัวตุลานนท์ และ แฟรงค์-ณัฐนนท์ ไชยมหาบุตร ถูกจับกุมจากกรณีการบีบแตรใส่ขบวนเสด็จฯ กรมสมเด็จพระเทพฯ ในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2567 โดยถูกจับกุมตามหมายจับของ สน.ดินแดง ในคดี ม.116 และ พรบ.คอมพิวเตอร์ ในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2567 จนถึงวันนี้ (15 พฤษภาคม 2567) ทั้งสองถูกคุมขังในเรือนจำระหว่างการพิจารณาคดีเป็นเวลากว่า 91 วัน แล้ว

ทั้ง “ตะวัน” และ “แฟรงค์” ต่างประกาศอดอาหาร (Dry Fasting) ทันที ตั้งแต่วันแรกที่เข้าไปในเรือนจำ โดยมีข้อเรียกร้องคือ 1.ปฏิรูปกระบวนการยุติธรรม 2.ต้องไม่มีคนติดคุกเพราะเห็นต่างอีก และ 3.ประเทศไทยไม่ควรได้เป็นคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ

หลังจากทั้งสองคนถูกคุมขังในเรือนจำ ทนายความและผู้ปกครองมีความพยายามยื่นขอให้ศาลพิจารณาปล่อยตัวชั่วคราวระหว่างดำเนินคดีมาโดยตลอด เพราะทั้งสองคนยังไม่มีคำพิพากษาจำคุกในคดีใดเลย แต่ศาลได้พิจารณายกคำร้องขอประกันตัวโดยตลอด ครั้งหนึ่งเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2567 ศาลฯให้เหตุผลว่า “ทั้งคู่อยู่ในความดูแลของแพทย์ โดยผู้ป่วยปฎิเสธการรักษา และพิเคราะห์ว่า การอดอาหารดังกล่าวเป็นการเคลื่อนไหวทางการเมือง ไม่ใช่การป่วย ประกอบกับพนักงานสอบสวนยังมีความเห็นต้องดำเนินการสอบพยานอีก 5 ปาก และต้องตรวจสอบประวัติอาชญากรรมเพิ่มเติม จึงมีข้อวินิจฉัยให้ยกคำร้องและไม่มีเหตุให้เปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม” และศาลฯ พิจารณาฝากขังต่อ จนถึงวันนี้ศาลฯ ปัดตกคำร้องขอประกันตัวมากแล้วมากกว่า 8 ครั้ง

ในการขอประกันตัวครั้งที่ 8 เมื่อต้นเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน รายงานว่าศาลก็ยังไม่พิจารณาปล่อยตัวระหว่างดำเนินคดี พร้อมระบุเหตุผลประกอบว่า “ไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม เกรงว่าจะหลบหนี ยกคำร้อง”

ปัจจุบัน ตะวัน-แฟรงค์ ยังคงอดอาหารและได้รับการรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ ซึ่ง ผอ.รพ.ราชทัณฑ์ ยังกล่าวว่า “ตะวัน”  ขอนอนรักษาอยู่ที่เตียงเดียวกับ “บุ้ง เนติพร” ขณะที่กำลังอดอาหารและรักษาตัวอยู่ด้วยกัน และ ในช่วงเช้าวันที่ 14 พฤษภาคม ก่อนที่บุ้งจะเสียชีวิตก็ยังนอนอยู่ข้างตะวัน เจ้าหน้าที่เข้าไปวัดความดันบุ้ง ก่อนที่จะมีอาการหมดสติอย่างเฉียบพลันและเสียชีวิตในเวลาต่อมา