เปิดมุมมอง ปิยบุตร : พรรคก้าวไกล พิธา จะไปทางไหนต่อ หลังโหวตเลือกนายกฯ

ปิยบุตร แสงกนกกุล  เลขาธิการ คณะก้าวหน้าให้สัมภาษณ์กับ "เนชั่นทีวี" เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2566 ก่อนการโหวตนายกฯ รอบที่ 2 เพียงแค่ 2 วัน  โดยพูดถึงมุมมองบทสรุปของพรรคก้าวไกลต่อจากนี้ จะไปทางไหน อย่างไร ? โดย ปิยบุตร แสงกนกกุล อธิบายว่า ผลการเลือกตั้ง 2566 ครั้งนี้ พรรคก้าวไกลได้มาถึง 151 ที่นั่ง ดังนั้นจึงมีความชอบธรรมเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล  และเสนอนายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ หัวหน้าพรรค และแคนดิเดตพรรค เป็นนายกรัฐมนตรี ตามระบบปกติที่ออกแบบกันมา โดยเมื่อรวมเสียงได้ 8 พรรคแล้ว ก้าวไกลก็จะต้องเป็นแกนในการจัดตั้งรัฐบาล แต่พอเป็นอุปสรรคที่เกิดขึ้นจากกลไกที่มีส.ว.250 คน ก็นับเป็นเรื่องยากมากยิ่งขึ้น 

โดยมุมมองของปิยบุตร แสงกนกกุล ที่มองจากข้างนอกนั้น  มองว่าที่ผ่านมาพรรคก้าวไกลได้พยายามถอยหลายเรื่องแล้ว  

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

• ปิยบุตร ส่งสัญญาณ ก้าวไกล ถอยไปเป็นผู้นำฝ่ายค้าน เสนอแก้ ม. 272 ปิดสวิทช์ ส.ว.

• "เสรีพิศุทธ์" รับดีล ปชป.-ชทพ. หนุน "พิธา" นั่งนายกฯ เตือนหากไม่เอา โง่เต็มที

• "แสนปิติ สิทธิพันธุ์" ซัดก้าวไกลปลุกระดม จะไม่มีโอกาสเห็นนายกฯชื่อ "พิธา"

เช่น MOU 8 พรรคร่วม พรรคก้าวไกลก็ยอมถอยหลาย โดยเฉพาะเรื่องที่เป็นประเด็นอ่อนไหว ที่พรรคร่วมอื่นๆไม่เอาด้วย อย่างเช่น การแก้ไขม.112  รวมถึงเก้าอี้ประธานสภา ก็ถอยให้ 

 และพอถึงเวลาเวลาแบ่งกระทรวง เชื่อว่าก้าวไกลก็จะยอมถอยให้อีกเช่นกัน ดังนั้นจะมาบอกว่า ก้าวไกลไม่ถอยเลยก็ไม่ใช่  แต่การถอยมีบางเรื่องที่ถอยไม่ได้ เพราะได้ไปรณรงค์หาเสียงไว้แล้ว 

“ฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยจะเอาประเด็นเหล่านี้ไปปะปนกับการเลือกนายกฯทำไม เพราะเดี๋ยว ส.ส.349 คนที่เหลือก็ไปโหวตคว่ำในขั้นตอนที่ก้าวไกลเสนอในสภาฯ”

ปิยบุตร แสงกนกกุล  เชื่อว่า ส.ส. ก้าวไกล รู้ว่าถ้าเสนอแก้ไข ม.112 ไปในสภาฯก็จะตกตั้งแต่วาระแรก ดังนั้นไม่จำเป็นต้องเอาไปปะปน กับการเลือกนายกฯ ที่จะเกิดขึ้น ในวันที่ 19 ก.ค. 2566  โดยอยากให้พูดตรงไปตรงมากเลยดีกว่าว่าจะไม่ให้นายพิธา เป็นนายกฯ และไม่ให้ก้าวไกลเป็นรัฐบาล เพราะเรื่องแก้มาตรา 112 เชื่อว่าจะตกในขั้นตอนของสภาฯแน่นอน แต่จะไม่ให้เขาทำในสิ่งที่หาเสียงไว้คงเป็นไปไม่ได้ 

ส่วนอนาคตหรือบทสรุปก้าวไกลจะไปเป็นฝ่ายค้านหรือไม่นั้น นายปิยบุตร บอกว่า  อยู่ที่กรรมการบริหารพรรค และส.ส. จะตัดสินใจกันอย่างไร แต่ในมุมมอง ปิยบุตร ก็คือ 

"ถ้าคุณสู้จนถึงที่สุดแล้ว ไปไม่ได้ก็คือไม่ได้ ถือว่าสุดทางแล้วก็ ต้องยอมรับ ไม่ต้องร้องห่มร้องไห้หรือรู้สึกผิด เพราะคุณกำลังทำให้สังคมไทยเห็นว่า มีพล็อตเรื่องเดียวกันคือ เขาจะไม่ให้พิธาเป็นนายกฯ และไม่ให้ก้าวไกลเป็นรัฐบาล"