มหาเถรสมาคม บัญญัติ โรคโควิด-19 ภาษาบาลีว่า "โควิโท" ในบทเจริญพระพุทธมนต์

ในการประชุมมหาเถรสมาคม ครั้งที่ 12/2564 เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2564 เลขาธิการมหาเถรสมาคมเสนอว่า ตามที่มหาเถรสมาคมได้มีมติครั้งพิเศษ 4/2564 เมื่อวันที่ 5พฤษภาคม 2564 เห็นชอบให้ปรับเจริญพระพุทธมนต์ บทรัตนสูตร เพื่อเป็นขวัญกำลังใจแก่ประชาชน และความเป็นศิริมงคลต่อต่อประเทศ เมื่อวันที่11 พฤษภาคม 2564 นั้น

ในการเจริญพระพุทธมนต์ ได้มีการนำบทคาถาไล่โควิด มาเป็นบทเจริญพระพุทธมนต์ดังกล่าวเพื่อให้การใช้ศัพท์ “โรคโควิด” ในบทเจริญพระพุทธมนต์ถูกต้องตามหลักภาบาลี  และ เป็นประวัติศาสตร์ของประเทศไทย สำนักพระพุทธศาสนาแห่งชาติเห็นควรนำเสนอมหาเถรสมาคมเพื่อโปรดพิจารณา

ในการพิจารณาการใช้ศัพท์คำว่า “โควิด” เป็นภาษาบาลี สำนักพระพุทธศาสนาแห่งชาติได้อาราธนาพระภิกษุ และเชิญบุคคลเข้าร่วมถวายความเห็นประกอบการพิจารณา ดังนี้

1. พระธรรมราชานุวัตร วัดโมลีโลกยาราม เขตบางกอกใหญ่ กรุงเทพมหานคร
2. พระเทพศากยวงศ์บัณฑิต วัดบวรนิเวศวิหาร เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
3. นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย ผู้แทนสำนักพระราชวัง

ซึ่งที่ประชุมได้อภิปรายกันอย่างกว้างขวาง สรุปความว่า คำว่า โรคโควิด หรือ โควิด เป็นศัพท์เฉพาะ(อสาธารณนาม)ซึ่งเป็นอักษรย่อมาจากอังกฤษว่า “COVID" หรือ (Corona Virus Disease) เมื่อนำมาเขียนเป็นภาษาบาลี ต้องปริวรรคอักษรเป็นอักษรโรมันที่ใช้เขียนเป็นภาษาบาลี และเป็นภาษาบาลีสากล โดยการเปรียบเทียบกับภาษาอังกฤษ เปรียบเทียบกับตัวสะกดในแม่กดภาษาไทย และเปรียบเทียบกับประกาศกระทรวงสาธารณะสุข เรื่องชื่อและอาการสำคัญของโรคติดต่ออันตราย (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2563 ซึ่งได้ประกาศในราชกิจนุเบกษา หน้า1 เล่มที่ 137 ตอนพิเศษ 48 ง ลงวันที่ 24 กุมพาพันธ์2563 ว่า “โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือ โควิด 19 (Corona Virus Disease) (COVID-19)

ที่ประชุมพิจารณาแล้วมีมติเห็นชอบให้ใช้ศัพท์ว่า “โควิโท” เป็นชื่อ โรคโควิด เป็นภาษาบาลี และ เป็นอสาธาณนาม